Organy płciowe chłopca są małe i najczęściej „bezrobotne . Dopiero w momencie, gdy wraz z procesem dojrzewania rozwija się produkcja hormonów, wyrastają one do rozmiarów właściwych mężczyźnie. Męskie organy płciowe składają się z członka, jąder, pachwin, nasieniowodu, pęcherzyków nasiennych, prostaty i wielu innych gruczołów. Znajduje się tu wiele gruczołów, produkujących wydzieliny utrzymujące wilgotność moczowodu podczas aktu płciowego.
• Penis. Członek męski ukształtowany jest cylindrycznie i składa się z tzw. tkanki erekcyjnej - ciałek gąbczastych. Trzy pasma ciałek gąbczastych tworzą trzon prącia. On właśnie wypełnia się przy podnieceniu seksualnym krwią. Wówczas członek, w normalnym stanie mały i wiotki, prostuje się, utwardza i powiększa. Sprawia to takie wrażenie, jakby wewnątrz znajdowała się kość. Penis zaopatrywany jest w krew przez dwa obiegi - pierwszy z nich ma raczej charakter mechaniczny, on właśnie powoduje erekcję, drugi natomiast dostarcza materię odżywczą. Dzięki niemu penis zaopatrywany jest w materię odżywczą nawet podczas dłuższej erekcji. Gruba końcówka penisa nazywa się żołędzia (w terminologii medycznej: glans). W stanie normalnym przykrywa ją napletek. Napletek jest rezerwową fałdką dla przedłużenia członka podczas erekcji i przytwierdzony jest z jednej strony delikatnym wiązadłem. W skórce żołędzi znajdują się szczególnie wrażliwe końcówki nerwowe, powodujące podniecenie i rozkosz. Żołądź jest odpowiednikiem kobiecej łechtaczki.
• Jądra. Dwa jądra (w terminologii medycznej: testis), chronione przez mosznę (medyczny termin: scrotum), wrośnięte między nogami, są owalne i rozmaitej wielkości. Lewe jądro jest z reguły nieco większe i zwisa nieco niżej. Tylko w jednym miejscu połączone są na stałe z resztą organizmu: w tylnej części znajduje się przewód zaopatrujący, który łączy jądro z ciałem. Jądra oplecione są delikatną siatką nerwów i naczyń krwionośnych. Są one bardzo wrażliwe na ciosy, kopnięcia, uderzenia i wszelkie ałtowne oddziaływania. Delikatne bodźce dotykowe starczają wiele rozkoszy. We wnętrzu jąder znajduje się mnóstwo splątanych kanalików nasiennych. W sumie mają one 300 metrów dłu-ości W tych kanalikach powstaje nasienie. Przestrzenie miedzykanalikowe wysłane są tzw. komórkami śródmiąższowymi Leydiga, które produkują testosteron. Komórki jąder wykształcają się dopiero w okresie dojrzewania. Jądra leżą na zewnątrz ciała, ponieważ potrzebują nieco niższej temperatury niż cała reszta organizmu. Normalna temperatura ciała wpływałaby negatywnie na powstawanie nasienia. Skóra jąder ma nieco ciemniejszy odcień od skóry okrywającej resztę ciała. Jest ona wyjątkowo pofałdowana i odporna, ale również bardzo wrażliwa. Fałdy skórne służą regulacji temperatury. W odpowiedniej temperaturze jądra lekko zwisają i są pozbawione fałdek. Najądrze jest rozległą, mocno pozwijaną rurką położoną jak półksiężyc nad jądrami. Odgrywa ważną rolę w procesie wytwarzania nasienia (termin medyczny: spermatogeneza, spermiogeneza).
• Nasieniowód. Jest to kanalik wychodzący z jąder, który może rytmicznie się kurczyć umożliwiając transport spermy. Zanim nasieniowód połączy się z prostatą znajdują w nim ujście pęcherzyki nasienne.
• Pęcherzyki nasienne. Umiejscowione są po obu stronach bańki nasieniowodu i produkują główną częsc ejakulatu; ma on szczególne właściwości umożliwiające ruch i przemianę materii plemników. Prostata. Gruczoł krokowy w kształcie kasztana. Leży pod pęcherzem moczowym. Fakt, że patrząc od strony krocza leży on przed pęcherzem, ustalił jego nazwę Prostatę można wymacać od strony odbytnicy. Składa sie z wielu małych gruczołów, wytwarzających około jednei trzeciej ejakulatu o charakterze alkalicznym.
• Krążenie hormonalne. U mężczyzn, podobnie jak u kobiet, seksualizmem i płodnością kieruje mózg. Na rozkaz hormonów FSH i LH (hormony foli-kulotropowe i luteinizujące), wytwarzanych w przednim płacie przysadki mózgowej, komórki w jądrach rozpoczynają produkcję hormonów. Typowe męskie hormony określa się terminem hormonów androgennych. Najważniejszym przedstawicielem tej grupy jest testosteron. Kieruje on procesem spermatogenezy.
Testosteron oddziałuje na trzy podstawowe obszary: organy płciowe, wtórne cechy płciowe i psyche. Pod wpływem testosteronu dziecinne organy płciowe chłof pców przekształcają się w organy o kształcie typowym dla mężczyzn. Normalne funkcjonowanie układu płciowego - to znaczy seksualności - uzależnione jest od prawidłowej ilości testosteronu.
Testosteron produkowany jest głównie w komórkach Leydiga. Przypuszcza się jednak, że w jądrach istnieją inne jeszcze gruczoły wytwarzające ten hormon. Największe ilości testosteronu powstają w godzinach rannych. Wieczorem powstaje go raczej niewiele.
W jądrach mężczyzny powstają również estrogeny, jednak w ilościach mniejszych niż te, które produkują kobiece jajniki. Stosunek testosteronu i estrogenów jest zazwyczaj zrównoważony.
